طبق اطلاعات ثبت شده نخستین نمونهی مشاهده شده از این نوع ابرها به 381 سال قبل در منطقهی chronide واقع در استان Lon-De چین باز میگردد: "هوا گرم و آفتابی بود ... آسمان آبی و شفاف بود ... ناگهان لکههای سیاه ابر که همانند مار بسیار بلند بود تمام عرض آسمان را گرفت و زلزلهای به بزرگی 7 ریشتر, در 25 اکتبر 1622 درمنطقه به وقوع پیوست." روش مورد بحث، چندی پیش در ژاپن و چین مورد استفاده قرار گرفت... بدین ترتیب در صبح 6 مارس1987 ، زلزلهای پیش بینی گردید که فردای آن روز به مورخ 7 مارس 1978 به قدرت 8.7 ریشتر به وقوع پیوست.
پس از کسب این موفقیت، پیش بینی زلزله به وسیله این ابرها، مدتی در این دو کشور مورد استفاده قرار گرفت، اما از سال 1985 استفاده از آن منسوخ گردید. تئوری (شکل گیری ابرهای مذکور):
وقتی یک صخرهی عظیم، تحت اثر نیروهای خارجی قرار گیرد، قطعات ضعیف آن شکسته شده و قطعات قوی آن ترک میخورند لذا منجر به ایجاد علائمی میگردد که به پیش بینی زلزله کمک میکند. همچنین افزایش فشار آب حفرهای، باعث بالا آمدن سطح آب میگردد و آب به ترکها وارد میشود. فشار و دمای بالا، به تبخیر آب و نهایتا نشت آن با فشار از میان شکاف گسلها منجر شده و برخورد بخار به هوای سرد به تشکیل ابر میانجامد.
عکس زیر، مربوط به زلزلههای تانگشان میباشد که در سال 1976 به قدرت 8.7 ریشتر به وقوع پیوست. در عکس سوراخ¬شدن سقف یک ساختمان بر اثر فوران بخار آب از زیر آن قابل مشاهده است. چون این زلزله حائز شواهد منجر به پیش¬بینی زیادی نبود، شهر تخلیه نشد و زلزله جان 750 هزار نفر را گرفت.
آقای zhonghao shou حدود 16 سال از زندگی خود رادر جهت مطالعه برروی ابرهای زلزله صرف نموده است. وی در پیش بینی تعداد زیادی از زلزلههای بزرگ توفیق یافته ...
ازجمله زلزلهی بم, که مطالعات و پیش بینی وی دراین باب, مورد تائید اکثر منابع ایرانی قرارگرفته است.
اولین پیش بینی آقای zhou به 20 ژوئن 1990 بازمیگردد, که 18 ساعت پس از پیش بینی وی, زلزلهای به قدرت 7/7 ریشتر در رودبار و منجیل حدود 35000 کشته و تعداد زیادی زخمی بر جای گذاشت
Shou در سال 1993 به کالیفرنیا رفت و زلزلهای ژانویه 1996 کالیفرنیا راشخصا به طورکامل احساس نمود. این امر او را بر آن داشت که به مطالعات خود در مورد زلزله ادامه دهد.
Shou ادعا میکند که نظریهاش تا 300 سال دیگر به اثبات خواهد رسید و انسان به پیش بینی قاطع و کامل زلزله قادر خواهد گردید.
در روش پیش بینی او 5 مشخصه درمورد ابرهای زلزله بیان شده است:
1- شکل گیری ابرهای زلزله معمولابه طور بسیار ناگهانی حتی گاهی اوقات درچند ثانیه صورت میپذیرد در حالی که ابرهای طبیعی که درچارچوب هواشناسی میگنجند این گونه نیستند.
2- ابرهای زلزله کار, بدلیل فشار زیادی که درحین خروج از زمین دارند, دارای یک شکل خاص میباشند.
مثلاً بعضابه فرم چند خط موازی در یک امتداد بروز میکنند.
درصورتی که ابرهای طبیعی, دارای شکل و فرم تودهای و حجیم هستند.
3- گاهی اوقات این ابرها برخلاف جهت باد حرکت میکنند.
مثلا در جولای 1999یک رشته ابر به طول 800 کیلومتر برفراز هند و سریلانکا دیده میشود که نشان دهندهی زلزلهای به قدرت بیش از 7 ریشتر بود.
Shou پیش بینی کرد که مرکز زلزله بین ایران تا ایتالیا میباشد چون شرایط جوی نامناسب از پیش بینی مرکز دقیق زلزله جلوگیری میکند. بالاخره در 17 آگوست 1999 زلزلهای به قدرت 7.8 ریشتر در ترکیه به وقوع میپیوندد.
4- اگر هوای اطراف مرکز زلزله سرد باشد اکثرا ابرها به صورت چند رشته موازی بوجود میآیند. چون به محض خروج از زمین با هوای سرد برخورد میکنند و ابر تشکیل میدهند. این ابرها توسط ماهوارهی IndoEx در تاریخ 20 دسامبر 2003 از ایران گرفته شده است و زلزله ی بم در 25 دسامبر به وقوع میپیوندد.
5- اگر یک تودهی ابر طبیعی در بالای مرکز زلزله قرار داشته باشد در ابتدا بخارهای آب به علت گرمایی که دارند باعث بوجود آمدن یک حفره بزرگ در داخل ابر طبیعی میشوند. مثلا عکس زیر از زلزلهی 6.1 ریشتریافغانستان گرفته شده است.
در این موارد, علوم آب و هوایی نمیتوانند علت بوجود آمدن این تغییرات را توضیح دهند و این نشان دهنده ی غیرطبیعی بودن ابرها میباشد.
همچنین آقای shou با استفاده از روشهای زیر مکان و زمان زلزله را مشخص میکند:
1- مرکز زلزله جایی است که ابرها از آنجا بوجود میآیند.
2- قدرت زلزله بستگی به سرعت ومقدار بوجود آمدن ابرها دارد.
3- زمان بوجود آمدن زلزله پس ازمشاهدهی ابر حداکثر 107 روز است. البته درحدود 500 مورد پیش بینی این زمان کمتر از 30 روز بوده است.
بیش از 70% از پیش بینیهایی که آقای shou در طول سالهای 1996 تا 2001 به مرکز زمین شناسی آمریکا ارسال نموده کاملاً درست بوده است.
سوراخ شدن سقف بر اثر فوران بخار آب
ابرهای زلزله کالیفرنیا اگوست 1997 :
یک دوره زمانی از ابرهای زلزله بم :